«Сабырлыкның төбе – алтын, диләр иде. Төбе юк бугай аның…»

Радик Динәхмәтов. Алгы сызыктан...

Башкортстанның халык артисты, медвзводта «ашыгыч ярдәм» машинасы йөртүче Радик Динәхмәтов:

«Передовой»дагы айлар буе шәһәргә чыкмыйча, блиндажларда яшәгән егетләр тычканнар турында «күкрәктән, баштан йөриләр, тынгы юк» дип сөйлиләр иде. Медвзвод блиндажына күчкәч, үзем дә моңа шаһит булдым.

Беренче төнне шаккатып чыгасың инде курыкмауларына, баш өстеңә менүләренә. Әмма кеше шундый зат икән – бөтен нәрсәгә ияләшә. 1 атнадан алар синең кырыйда йөри, төне буе шыгырдыйлар, ә син йоклыйсың.

Безнең бер егет кызык ысул тапты – ул аларга төнгә блиндаждан читкә ашарга чыгарып сала. Шулай итеп, игътибарларын читкә юнәлтә. «Төнлә 4-5 тычкан булса да блиндажга керми, шунда ашап чыга», – ди.

Монда ял йорты түгел, барысы да кырыс режимга якын. Беләсезме, мин монда түземлек турында еш уйланам… Миңа тиздән 59 яшь тула, балаларым, оныгым, тормыш тәҗрибәм бар. «Сабырлык белән түземлекнең нәрсә икәнен беләм» дип саный идем мин гражданкада. Сабырлыкның төбе – алтын, диләр иде. Төбе юк бугай аның… Кешенең сабырлыгы чиксез була ала кебек…Шуңа көннән-көн ныграк инанам».