Хәлләренә керәм хәзер

Мин башлангыч сыйныфларда укыганда бер елга исәпләнгән калын зур китаплар иде әле. Шуларны тутырган килеш мәктәпкә китеп барганда, бозда таеп, аркама егылдым. Үзем кечкенә, портфель авыр – тора алмыйм. Чарасызлыктан елый башладым. Шулвакыт узып баручы бер абзый мине җилкәмнән алып торгызды да аякка бастырып китеп барды.

Шул хәлдән соң мин урамда аркасына егылып, тыпырчынып яткан һәр кондызны әйләндереп китә башладым.